Het Antwerpse hof van beroep buigt zich vandaag over de zedenzaak van uroloog Bo Coolsaet (81), die door een vroegere patiënte beschuldigd wordt van aanranding en verkrachting. Coolsaet heeft de tenlasteleggingen altijd ontkend, maar werd in eerste aanleg veroordeeld tot vier jaar cel, waarvan de helft effectief. Het openbaar ministerie is het niet eens met die uitspraak en vorderde net zoals in eerste aanleg opnieuw de vrijspraak.

De vrouw die Coolsaet beschuldigt, was 15 toen ze in mei 2006 Coolsaet consulteerde voor pijn in de onderbuik. Zijn diagnose luidde "interstitiële cystitis", of blaaspijnsyndroom. De uroloog gebruikte bij de behandeling een vibrerend instrument, waardoor de crème die in haar urinebuis werd ingebracht beter geabsorbeerd zou worden. Volgens de vrouw bracht Coolsaet haar met het apparaat tot een orgasme en raakte hij er zelf ook opgewonden van. Hij zou haar in haar nek gekust hebben en aan de billen en borsten betast hebben.

"Deze zaak staat of valt met de geloofwaardigheid van de verklaringen van de partijen", zei advocaat-generaal Marc Verhelst. "Al de rest - de deskundigenverslagen en de verklaringen uit de entourage van beide partijen - zijn steunbewijs."

Naar zijn aanvoelen wordt er in deze zaak te veel gefocust op het technisch-medische. "Ik sta daar sceptisch tegenover. De onnodige medicalisering leidt af van de kern: was er penetratie of contact met een seksuele drijfveer?"

Hij vroeg zich ook af waarom er tijdens het onderzoek twee forensisch pathologen werden aangesteld als deskundigen. "Waren er nergens urologen te vinden? Als er relevante deskundigen waren aangesteld dan hadden we meteen geweten of we hier te maken hebben met een professionele uroloog of met een perverse charlatan."

De advocaat-generaal toonde zich kritisch voor het vonnis van de eerste rechters. Waarom hadden ze het deskundig en multi-disciplinair oordeel van de Orde van Artsen zomaar onder de mat geveegd? "De inbreuken die toen aan de Orde werden voorgelegd, waren een exacte spiegel van de tenlasteleggingen waarvoor Coolsaet nu terecht staat. De Orde sprak hem vrij, maar omdat de vrijspraak niet gemotiveerd was, werd dat oordeel straal genegeerd door de rechtbank. Dat is niet correct."

Ook het psychiatrisch verslag over het slachtoffer werd niet gevolgd omdat de rechtbank overtuigd was van haar geloofwaardigheid. De gerechtspsychiater twijfelde ook niet aan haar geloofwaardigheid, maar plaatste toch een belangrijke kanttekening: wat als ze bepaalde dingen anders geïnterpreteerd heeft? Wat als ze spasmen als een orgasme ervaarde, ook al was het er geen?

"De gerechtspsychiater zegt eigenlijk dat ze het meisje gelooft, maar dat haar waarheid niet noodzakelijk dé waarheid is. Dit alles doet mij besluiten dat er onvoldoende zekerheid is om deze man te veroordelen en daarom vraag ik de vrijspraak", besloot advocaat-generaal Marc Verhelst.